با ما همراه باشید

 در فصل جدید actors on actors ستاره‌های سینما از تجربه‌ی حضورشان در سریال‌های مهم سال می‌گویند. در دومین قسمت این مجموعه بنیسیو دل تورو و مایکل داگلاس با یک‌دیگر گفت‌وگو می‌کنند.

بخش اول گفت‌وگوی بنیسیو دل تورو و مایکل داگلاس را اینجا ببینید.

مایکل داگلاس: برای هر دوی ما تجربه‌ی خاصی بود. استیون سودربرگ کارگردان منحصربه‌فردی‌یه. اون کنترل دوربین رو هم در دست داره. احتمالن فقط یه فرصت می‌تونی داشته باشی. اون برعکس بقیه‌س، از یک بار برداشت نمی‌ترسه و با یه بار برداشت کارت تمومه. خودت می‌دونی، برای اون اجرات اسکار بردی که باورنکردنی بود.

ولی داشتم فکر می‌کردم یه سؤال هست که باید از بنیسیو بپرسم، چون تو بهتر از هر کس دیگه‌ای که تا به حال دیدم جلوی دوربین غذا می‌خوری! سیب خوردنت رو دیدم، اسپاگتی خوردنت رو هم دیدم. دوباره ذهنم رفت سمت فیلم قاچاق. اون‌جا هم یه چیزهایی می‌خوردی، انگار داری یه کار مهم انجام می‌دی. قبل از این‌که بری جلوی دوربین بهش فکر می‌کنی؟ که قراره فلان کار رو بکنی یا نه؟ منظورم اینه که از قبل آماده می‌شی یا بدون فکر قبلی اتفاق می‌افته؟

بنیسیو دل تورو: جفتش. بعضی وقت‌ها ایده‌ش رو دارم یا توی فیلم‌نامه نوشته شده. فکر می‌کنم خوردن دوریتوها در فرار به دانمورا در فیلم‌نامه بود. سیب خوردن هم در فیلم‌نامه نوشته شده بود. بنابراین گاهی از قبل مشخصه. ولی بعضی‌وقت‌ها خودم انجامش می‌دم، بعضی‌وقت‌ها ممکنه یکی رو ببینم که داره می‌خوره و این فکر به سرم بزنه که این صحنه اگه در حال خوردن چیزی باشم بهتر می‌شه. می‌رم پیش کارگردان و بهش می‌گم.

مایکل داگلاس: یکی دو باری یه‌کم از خوراکی‌ها رو ریختی روی لباست و تکوندی، واقعن طبیعی بازی می‌کنی. ولی من تا سر حد مرگ از این صحنه‌ها می‌ترسم چون معلوم نیست چه نمایی رو داره می‌گیره. اون صحنه‌ی اسپاگتی خوردنت رو در دانمورا دیدم و با خودم دعا می‌کردم یه‌سره نباشه!

بنیسیو دل تورو: نه، هر بار که می‌گفتن کات، من تف می‌کردم! می‌جویدم، می‌جویدم و بعد تف می‌کردم!

مایکل داگلاس: مدت زیادی‌یه که مشغول به این کاری. بیست‌وخرده‌ای سال، تقریبن سی سال. الان نسبت به اون اوایل چه تغییری رو حس می‌کنی؟ این کسب‌وکار یا صنعت چه فرقی کرده؟

بنیسیو دل تورو: فکر می‌کنم الان موقعیت‌ها بیش‌ترن. موقعیت برای بازیگرها بیش‌تره. حس می‌کنم فرصت‌های زیادی اون بیرون هست که عالی‌یه.

مایکل داگلاس: چیزی که وقتی من شروع به کار کردم دیدم، این بود که اگه سینما کار می‌کردی دیگه علاقه‌ای به کار تلویزیونی نداشتی. سروکارت با فیلم بود. ولی می‌بینم که الان عوض شده فکر می‌کنم کار تلویزیونی هم به اندازه‌ی کار سینمایی عمیق و باکیفیته من چندتا سریال از نتفلیکس یا شوتایم دیدم هرکدوم‌‌شون… یا شبکه اچ‌.بی.او، کارشون معرکه‌س. خیلی خوبه، امیدوارم ادامه پیدا کنه.

اولین کار موفق من یه کار تلویزیونی بود به اسم خیابان‌های سان‌فرانسیسکو. اون روزها ما قسمت‌های بیست‌وشش ساعته ضبط می‌کردیم، هر قسمت شش روز طول می‌کشید و تمام مدت سر لوکیشن بودیم. لوکیشن‌مون در سان‌فرانسیسکو بود، برای همین هشت‌ ماه و نیم یه سره فیلم‌برداری داشتیم و بیست‌وشش قسمت بود. بعد من از مجموعه اومدم بیرون. در پایان سال چهارم حسابی معروف شد اما من ازش دست کشیدم تا برای فیلم دیوانه از قفس پرید تهیه‌کنندگی کنم.

دوباره که به اون روزها فکر می‌کنم، کارل مالدن، ستاره‌ی سریال و کوئین مارتین که تهیه‌کننده‌ی بزرگی در زمان خودش بود اجازه دادن که قراردادم رو فسخ کنم. اون‌ها می‌دونستن که چه‌قدر می‌خواستم تهیه‌کننده‌ی اون کار باشم. دیوونه بودم! در یه سریال معروف بازی می‌کردم. به یاد آوردنش سخته اما چهل سال پیش فقط شبکه‌های سی.بی.اس و ام.بی.سی بودن. فقط همین دو تا! الان رو نگاه کن! ای.بی.سی تازه داشت کارشو شروع می‌کرد. ما بودیم و سریال کنگ‌فو، ساخته‌ی دیوید کارادین.

می‌خوام بگم که سریال رو ول کردم و هنوز بهش فکر می‌کنم، چون الان که فکرشو می‌کنم می‌بینم کدوم تهیه‌کننده‌ای الان اجازه می‌ده بازیگری که قرارداد بسته وسط کار ول کنه؟ این روزها دیگه چنین اتفاقی نمی‌افته. بهت اجازه نمی‌دن چنین کاری کنی.

در کنار گفت‌وگوی بنیسیو دل تورو و مایکل داگلاس ببینید:

چارلیز ترون و مایکل بی.جوردن روبه‌روی هم

بنیسیو دل تورو: بذار یه چیزی ازت بپرسم. تهیه‌کنندگی برای دیوانه‌ از قفس پرید چه‌قدر طول کشید؟

مایکل داگلاس: من سال‌ها قبل از شروع سریال روش کار کرده بودم، ولی متوجه شدم که قسمتی که من تهیه‌کننده‌ش بودم در برکلی کالیفرنیا بود، درست جایی که درگیر سریال بودم. واسه همین چهار سال روی هر دو کار می‌کردم. سعی می‌کردیم جورش کنیم و انجامش دادیم. اما دیوانه‌ از قفس پرید برنده‌ی اسکار بهترین فیلم شد. من تبدیل به تهیه‌کننده شدم و این داستان‌ها. واسه همین الان به تهیه‌کنندگی مشغولم. اما به عنوان یه بازیگر نمی‌تونم در فیلم‌ها بازی کنم، چون یه بازیگر تلویزیون هستم. موضوع اون موقع این بود که می‌گفتن اگه کار تلویزیونی انجام می‌دی حتمن پولی گیرت نمی‌آد و مجانی بازی می‌کنی، اما اگه می‌خوای فیلم بازی کنی باید بهت پول بدن!

من روی فیلم‌هایی مثل آدم‌فضایی کار کرده بودم که جف بریجز بازی می‌کرد. می‌خواستم اون نقش رو داشته باشم، ولی استودیو جف بریجز رو تایید کرد و نتونستم. بنابراین زودتر شروع کرده بودم، در سندرم چین و عاشقانه‌ای با سنگ خودم بازی کردم. وقتی بقیه‌ی بازیگرها ردش می‌کردن من نقش رو می‌گرفتم. خلاصه بگم، بالاخره رسیدم به جایی که می‌خواستم. دیگه حرفه‌ی بازیگریم رو داشتم، اما همیشه فیلم بلند و تلویزیون مثل دو تا مسیر موازی مختلف بودن. اما الان رسانه‌های جاری هستن.

تو با شوتایم کار کردی، من با نتفلیکس کار کردم. من دارم یه کمدی نیم‌ساعته بازی می‌کنم اما آگهی بازرگانی نداره. اصلن آگهی بینش پخش نمی‌شه و برای استفاده از لغات محدودیت نداری. برای همین تو می‌گی نیم ساعت، اما می‌تونه بیست‌وپنج دقیقه باشه یا حتا چهل دقیقه! محدودیتی برای زمانش نیست. واسه همین شبیه فیلم‌های کوتاه‌تر می‌مونن. هیچ‌وقت به اندازه‌ی الان راحت نبوده که بین سینما و تلویزیون جابه‌جا شیم. فکر می‌کنم این نکته‌ی مثبتی‌یه.

بنیسیو دل تورو: منم همین‌طور. دیگه هیچ‌وقت به این فکر کردی که به تلویزیون برگردی؟ قبل از این‌که بری سراغ روش کامینسکی؟

مایکل داگلاس: نه، واقعن فکرش رو نکرده بودم.

بنیسیو دل تورو: چه‌طور این اتفاق افتاد؟

در کنار گفت‌وگوی بنیسیو دل تورو و مایکل داگلاس ببینید:

داکوتا جانسون و آرمی همر از تفاوت فیلم‌سازی مستقل و استودیویی می‌گویند

مایکل داگلاس: چاک لوری یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌ها و تهیه‌کننده‌های تلویزیونه. از نمونه‌کارهاش سیبل، دارما و گرگ دو مرد و نصفی، تئوری بیگ‌بنگ، شلدون جوان، مام… یکی از یکی بهتر می‌شه اسم برد. برام فیلم‌نامه‌ی روش کامینسکی رو فرستاد. نویسندگیش حرف نداشت. درسته که نویسنده‌ی تلویزیونه، اما یه عالمه نویسنده‌ی فیلم بلند هم داریم که وارد رسانه‌های جاری می‌شن. تخصص چاک کمدی‌های نیم‌ساعته‌ی شبکه‌ای هست.

تقریبن در تمام سریال‌هاش چهار تا دوربین هست. بیننده‌ها هستن، انگار که سر صحنه باشی. با چهارتا دوربین ازشون فیلم‌برداری می‌شد. این اولین سریالی بود که داشت مثل یه فیلم با یه دوربین باهاش برخورد می‌کرد. جالبه که اولین چیزی که خود چاک یاد گرفت، این بود که لازم نیست به همون اندازه بنویسه. بهش گفتم: منظورت چی‌یه؟ گفت: در موقعیت‌های سیتکام چهاردوربینه هیچ‌وقت بالاتر از کمر نداری. این نزدیک‌ترین حالتی‌یه که می‌تونی باشی. ولی این‌جا می‌تونم نمای نزدیک ‌بگیرم، واسه همین مجبور نیستم به همون اندازه بنویسم چون حالا احساسات از روی صورت معلوم می‌شه.

بالاخره به یه مقطعی از زندگیت می‌رسی و می‌گی تا حالا چی‌کار نکردم؟ می‌خوام چی‌کار کنم؟ دو تا چیز وجود داشت. یکی کمدی بود. شاید در طول سال‌ها چند تا کمدی کار کرده بودم، یه‌کم هم رومانتیک، مثلن جنگ رزها که دنی کارگردانش بود. یه فیلم هم بود که دوستش داشتم به اسم پسران شگفت‌انگیز. ولی باز فکر نمی‌کردم مردم من رو به عنوان کمدین بشناسن، واسه همین می‌خواستم کمدی یاد بگیرم. در مورد کمدی مبتنی بر حرکت حس خوبی داشتم، اما زمان‌بندی مناسب برای کمدی واقعن بحثش فرق می‌کنه.

افرادی مثل آلن آرکین کارشون حرف نداره. امسال هم پل رایزر رو داشتیم. کارشون رو تماشا می‌کنم و می‌بینم که اون‌ها دقیقن می‌دونن چه عکس‌العملی داشته باشن. زمان‌بندی خیلی مهمه. برای من فرصتی برای یادگیری درباره‌ی یه دنیای جدید بود، چیزی بود که تا حالا ندیده بودم و عاشقشم. حس یه دانش‌آموز رو دارم چیزی جدید یاد می‌گیره و این عالی‌یه.

برای افزودن دیدگاه کلیک کنید

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط:
ادامه مطلب
تبلیغات

تلویزیون

شیر در زمستان | نقد فصل چهارم سریال تاج و تخت/ The Crown

نقد فصل چهارم سریال تاج

شیر در زمستان

نوشته‌ای از حمیدرضا سلیمانی عضو حلقه‌ی منتقدان آرت‌تاکس درباره‌ی فصل چهارم سریال «تاج‌وتخت»

دو و نیم/ از چهار ستاره

 

حمیدرضا سلیمانی – حلقه‌ی منتقدان آرت‌تاکس:

به گواه انبوه واکنش‌های ثبت شده در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های نوشتاری و تصویری در چند هفته‌ی گذشته می‌توان گفت که پیتر مورگان و تیم سازنده‌ی تاج‌وتخت در فصل چهارم قدم در مسیری دشوار و پردردسر گذاشته‌اند. کم‌تر کسی از بیننده‌های سریال پرآوازه‌ی نتفلیکس خاطره‌ی دست اولی از سه فصل اول سریال (که متمرکز بر وقایع سال‌های 1947 تا 1977 میلادی بود) دارد ولی فصل چهارم با معرفی دو شخصیت جنجالی و بحث‌برانگیز دو دهه‌ی پایانی سده‌ی بیستم، پرنسس دایانا و مارگارت تاچر،که بسیاری از تماشاگران سریال، خاطراتی روشن از دوران اوج حضور آن‌ها در صفحه‌های تلویزیون دارند، خود را در معرض انواع قضاوت‌ها و اظهارنظرهای گاه تند و کوبنده از سوی مخاطبان و تاریخ‌نویسان با طیف‌های مختلف فکری و البته خود خاندان سلطنتی قرار داده است. برقراری تعادلی میان تصویری که از این شخصیت‌های تاریخی در حافظه‌ی جمعی مخاطبین سریال نقش بسته، با آن روایتی که تاج‌وتخت سعی می‌کند از این شخصیت‌ها ارائه کند، قطعن بزرگ‌ترین چالش تیم خالقان سریال در دو فصل بعدی خواهد بود، دو فصلی که احتمالن بحث و جدلی بسیار بیش‌تر از آن‌چه فصل چهارم برانگیخت با خود همراه خواهند داشت.

این بار هم نظیر سه فصل اول سریال، موتور محرکه‌ی تاج‌وتخت تلاش آن برای ورود به دنیای پشت دیوارهای بلند کاخ باکینگهام و کنارزدن تشریفات و تجملات معمول و ارائه‌ی تصویری شکننده از خاندان سلطنتی بریتانیاست که بر خلاف آن‌چه به‌طور معمول شنیده و دیده می‌شود نه تنها شاد و پرشکوه نیست که پر از شخصیت‌هایی‌ست که در کشاکش طوفان حوادث نیمه‌ی دوم قرن بیستم و تغییرات عظیم اجتماعی و سیاسی از شخصیت‌هایی رسمی و پر از جلال و جبروت تبدیل به عروسک‌هایی زینت‌بخش صفحات زرد روزنامه‌ها شده‌اند، شخصیت‌هایی غمگین و شکننده که منفعلانه تنها نظاره‌گر ازدست‌رفتن تمام اعتبار گذشته‌شان شده‌اند و از این بین جز دروغ و فریب و ناامیدی و زندگی‌هایی نمایشی چیزی نصیب‌شان نشده است.

ببینید: تریلر فصل چهارم سریال تاج‌وتخت

فصل چهارم تاج‌وتخت را می‌توان به کل از آن دایانا خواند. داستان دخترک کم‌تجربه‌ای که ابتدا قلب خاندان سلطنتی را تسخیر می‌کند (روایتی که در بهترین اپیزود این فصل یعنی اپیزود دوم به آن پرداخته می‌شود)، سپس با همین صمیمیت و سادگی قدم به قدم محبوبیتش نزد اذهان عمومی به مرتبه‌ای می‌رسد که ساکنین کاخ باکینگهام حتا خوابش را هم نمی‌توانند ببینند و در نهایت همین محبوبیت است که کار دستش می‌دهد و او را وارد نبردی بدفرجام با اعضای خانواده‌ای می‌کند که در نیم قرن گذشته هیچ‌یک جز تفرعن و تکبری سرد و پس‌زننده چیز دیگری از خود به نمایش نگذاشته‌اند. این‌که تاج‌وتخت در کدام سوی این دعوای تاریخی ایستاده است آشکار و مشخص است، تأکید سریال بر انفعال ملکه و بدطینتی‌های حسودانه‌ی اطرافیانش در قبال ماجرای چارلز و دایانا چیزی نیست که فهمیدنش نیاز به هوش بالایی داشته باشد. قرینه‌ی گوزن زخمی که تمام خاندان سلطنتی برای شکارش با هم مسابقه گذاشته‌اند و تصویر دایانای ناآشنا با رسم‌ورسوم سلطنتی که هم‌چون شکاری بی‌پناه در میان حلقه‌ای از درباریان مغرور و در حال تمسخر گرفتار شده است (به ترتیب در قسمت دوم و سوم سریال) شاید کلیدی‌ترین تصویر تاج‌وتخت در فصل اخیرش باشد.

اما موضع سریال در قبال دیگر ضلع کلیدی این فصلش یعنی تاچر سردرگم‌تر است. از یک‌سو اراده و اقتدار آهنینش ستوده می‌شود و از سوی دیگر تمایلات انحصارطلبانه و خوی استبدادی‌اش مورد انتقاد واقع می‌شود. از یک‌سو در نیمه‌ی اول سریال سعی در ارائه‌ی تصویری هم‌ذات‌پندارانه و هم‌دلانه با تاچر برخاسته از طبقه‌ی کارگر در مقابل اعیان بی‌‌خبر از همه‌جا دارد و از سویی در ماجرای جزایر فالکلند و تحریم‌های ضدنژادپرستی آفریقای جنوبی با ارایه‌ی تصویری نیمه‌کاریکاتوری از غرور و اقتدارگرایی‌اش مشخصن او را رهبری خودکامه و لج‌باز توصیف می‌کند. مقایسه‌ی تصویر ناقص و بلاتکلیف بانوی آهنین با تصویر چندوجهی و مؤثری که سریال در فصل اول از دیگر نخست‌وزیر جنجالی انگستان در قرن بیستم یعنی وینستون چرچیل ترسیم کرده بود نشان می‌دهد که چه‌قدر این گسسته‌گی مواضع به کلیت روایی سریال در این فصل آسیب زده است. (هم‌چنان بهترین توصیف تصویری از تاچریسم را می‌توان در فیلمی سراغ کرد که نه نامی از تاچر می‌برد و نه مستقیمن به دوران او می‌پردازد: آشپز، دزد، همسرش و معشوقه ی او ساخته‌ی بیمارگون و آشوبناک پیتر گرین‌اوی)

ببینید: اما کورین (پرنسس دیانا) و جیلین اندرسون (مارگارت تاچر) از بازی در «تاج‌وتخت» می‌گویند

هر چند تاج‌وتخت در فصل اخیر به واسطه‌ی ورود شخصیت‌های جدیدتر که هر کدام خودشان می‌توانند نقطه‌ی تمرکز یک سریال مفصل جداگانه باشند دچار اندکی پراکندگی روایت و شلخته‌گی شده و از نقطه‌ی اوج خودش در فصول اول و دوم فاصله گرفته ولی هم‌چنان هم از باکیفیت‌ترین و ارزشمندترین تولیدات تصویری نتفلیکس در سالی که گذشت است. اجرای تیم بازیگران درجه‌یک سریال در کنار روایت دردآلود، غمگین و پویای پیتر مورگان هم‌چنان بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت سریال است و موقعیت‌سازی‌های بی‌نقص فیلم‌نامه بدون افتادن به دام سانتی مانتالیسم یا پروپاگاندا از همان دقیقه‌ی اول تا آخرین لحظه، کششی غیرقابل مقاومت برای تماشای سریال ایجاد می‌کند. از ویلیام شکسپیر (که ردپای نگاه تراژیکش به سرنوشت تلخ پادشاهان انگلستان در جای‌جای تاج‌وتخت دیده می‌شود) نقل شده که سر تاج‌دار هیچ‌گاه آرام نمی‌خوابد. سریال پیتر مورگان از همان قست اولش روایت پرتلاطم همین آشفته‌گی عذاب‌آور بوده و از مضامین و خرده‌داستان‌های فصل چهارم این‌طور برمی‌آید که در دو فصل آینده این پریشانی بنیان‌برافکن به نقاط جوشش تازه‌ای خواهد رسید.

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

تلویزیون

گامبی وزیر سریال سال ۲۰۲۰ | Top five Tv show of 2020

گامبی وزیر سریال سال ۲۰۲۰

پنج سریال برتر سال ۲۰۲۰
گامبی وزیر در رأس سریال‌های سال پاندمی

Top five Tv show of 2020

The Queens Gambit at the top of the “Pandemic Year” series

آرت‌تاکس – گروه سینمای جهان: روتن‌تومیتوز پنج سریال برتر سال ۲۰۲۰ را بر اساس آرای منتقدان و مردم اعلام کرد که مطابق انتظار «گامبی وزیر» با ۹۹درصد رضایت منتقدان و ۹۵درصد رضایت مردم در رتبه‌ی اول نشسته است. سالی که به دلیل پاندمی کرونا میزان اقبال سریال‌های تلویزیونی بیش‌تر از هر سال دیگری بوده است.
پنج سریال اول و رضایت منتقدان از آن‌ها به شرح زیر اعلام شده است؛ ضمن این که می‌توانید رأی مردمی را هم در آخرین اسلاید این پست ببینید.

گامبی وزیر – ۹۹درصد
آن‌چه ما در سایه انجام می‌دهیم – ۹۷درصد
ممکن است شما را نابود کنم – ۹۷درصد
پسران – ۹۰درصد
شتز کریک – ۹۳درصد

ببیید: گفت‌وگوی کارگردان و بازیگر سریال گامبی وزیر


Looking for some of the best TV shows of 2020? Here are five series you can binge right now
#TheQueensGambit – 99%
#ShadowsFX – 97%
#IMayDestroyYou – 97%
#TheBoys – 90%
#SchittsCreek – 93%

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

آنونس

در آستانه انتشار قسمت نخست ببینید: نخستین تیزر ملکه گدایان | The first Trailer of the The Queen of The Baggers

تیزر ملکه گدایان

در آستانه انتشار قسمت نخست ببینید: نخستین تیزر «ملکه‌ی گدایان»
The first Trailer of the “The Queen of The Baggers” series
.

آرت‌تاکس – گروه سینمای ایران:تیزر ملکه گدایان به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و تهیه‌کنندگی رحمان سیفی‌آزاد و علی طلوعی منتشر شد.
در خلاصه داستان سریال «ملکه‌ی گدایان» به قلم حامد افضلی و امین محمودی آمده است: امروز تو، می‌تونه فردای من باشه… هیچ‌کس از سرنوشت خبر نداره… حتا شما… .
باران کوثری، فرزاد فرزین، پانته‌آ بهرام، محمدرضا غفاری، آرمان درویش، رضا بهبودی، یسنا میرطهماسب، الهام کردا، سولماز غنی، علی اوجی، بهشاد شریفیان، مریم سرمدی و رویا نونهالی بازیگران این سریال هستند. «ملکه‌ی گدایان» به صورت انحصاری روی پلتفرم فیلیمو قرار خواهد گرفت.
.
The official Trailer of the series “The Queen of The Baggers” directed by Hossein Soheilizadeh and produced by Rahman Seifi Azad and Ali Toloui has been released.
Baran Kosari, Farzad Farzin, Panthea Bahram, MohammadReza Ghaffari, Arman Darvish, Reza Behboodi, Yasna Mirtahmasb, Elham Korda, Solmaz Ghani, Ali Oji, Behshad Sharifian, Maryam Sarmadi and Roya Nonahali are the cast of this series. “The Queen of The Baggers” will be exclusively on the Filimo platform.
.
برخی از عوامل این سریال عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: رضا شیبانی، تدوین: امین عابدی، صدابرداران: مهدی آزادی، علی ظهوری، آهنگساز: مسعود سخاوت دوست، خواننده: روزبه بمانی، مجری طرح: علیرضا محمدی، مدیر تولید: سعید عطایی، طراح صحنه: سهیل میرسپاسی، طراح گریم: علی بهرامی فر، طراح و ترکیب صدا: علی ظهوری، طراح لباس: الهام شعبانی، مدیر برنامه ریزی: مسعود میمی، دستیار اول کارگردان: امین محمودی، جلوهای بصری : امیر ولی خانی، دستیار اول فیلمبردار : محمد رضا خلج زاده، طراح نور : کیوان ارجمند، منشی صحنه: زهرا مهدوی، مدیر تدارکات: سجاد نوری، عکاس: هلیا رضایی، دستیار دوم کارگردان : شایان سید محمود،صحنه آرا :علی جعفر دوست، تصویربردار پشت صحنه : امیرژوبین و مشاور رسانه ای: آیدین نادری

 

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

محبوب‌ترین‌ها