پدرو آلمادوار به روایت آریان گل‌صورت | از شخصیت‌پردازی برگمانی تا کارگردانی هیچکاکی
ویدیوهای بیشتر
آرت‌تاکس تقدیم می‌کند: مؤلفه‌های سینمایی پدرو آلمادوار به روایت آریان گل‌صورت در استودیو آرت‌تاکس
می‌خواهیم در مورد پدرو آلمادوار که در بخش رقابتی کن هفتادودوم با فیلم «رنج و افتخار» حضور دارد، صحبت کنیم. آلمادوار یکی از مهم‌ترین فیلم‌سازان تاریخ سینمای اسپانیا محسوب می‌شود. او در ساخت فیلم‌های ملودرام بسیار قهار است و توانسته آثاری تولید کند که از لحاظ احساسی بسیار قدرتمند هستند.
یکی از ویژگی‌های این فیلم‌ساز، خلق کاراکترهای عمیق و چندوجهی زن است. از برگمان گرفته تا وودی آلن، همواره این پرسش وجود داشته که چگونه کارگردان‌های مرد توانسته‌اند شخصیت‌های زن را به واقعی‌ترین شکل ممکن خلق کنند. پدرو آلمادوار نیز یکی از این کارگردانان محسوب می‌شود.
تأثیرپذیری از سینمای آوانگارد آمریکا
آلمادوار را عمومن با فیلم «با او حرف بزن» می‌شناسند. اگر بخواهیم دوره‌های فیلم‌سازی او را به بخش‌های مختلف تقسیم کنیم، بخش اول دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ میلادی‌ست. او در این دوره به طور مشخص، تحت تأثیر فیلم‌سازان محبوبش قرار دارد و مهم‌تر از همه شیفتهی زیبایی‌شناسی سینمای آلترناتیو و آوانگارد آمریکا در دهه‌ی ۷۰ است.
بنابراین فیلم‌های آلمادوار در این دوره، لحن و سبک اغراق‌آمیز دارند و در موارد زیادی طنازانه و گاهی وقیح هستند. مهم‌ترین فیلم او در این دوره، «همه‌چیز دربارهی مادرم» است. به گونه‌ای که می‌توان ماحصل فیلم‌سازی‌اش در این دوره و مسیری را که سیر کرده مشاهده کرد.
جهان‌بینی در آثار آلمادوار
آلمادوار همواره درگیر بحران‌های هویتی بوده. ابهام و چندگانگی موجود در هویت کاراکترهایش، برآمده‌ی بحران سیاسی و اجتماعی اسپانیا از دوران ژنرال فرانکو تا دموکراسی نشأت می‌گیرد. همواره شاهد آن هستیم که شخصیت‌های پدر در آثار پدرو آلمادوار حضور ندارند یا اگر باشند، کاراکترهای ضعیفی هستند که این واکنش او به دوران فاشیستی ژنرال فرانکو در اسپانیا محسوب می‌شود.
در آخرین فیلم آلمادوار در قرن بیستم، «همه‌چیز دربارهی مادرم»، کاراکترهای زن با شخصیت غایب پدر به صلح رسیده‌اند و این می‌تواند آغازگر دوره‌ی جدید فیلم‌سازی او باشد. دوره‌ای که از قرن بیست‌ویک با شاهکاری به نام «با او حرف بزن» شروع می‌شود. او در حالی‌که اسپانیا این فیلم را به عنوان نماینده‌اش به اسکار نفرستاد، موفق به کسب جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه و نامزدی در بخش کارگردانی می‌شود. این فیلم به اندازه‌ای قدرتمند بود که توانست به صورت مستقل راهی اسکار شود.
ادای دین آلمادوار به هیچکاک
استعاره‌ای همیشگی در آثار آلمادوار وجود دارد: بدن انسان کشور اسپانیاست که همواره در حال رنج کشیدن است. در فیلم «با او حرف بزن» این استعاره به صورت مشهود اشاره می‌شود. زنی که به او تجاوز شده و به کما می‌رود و بعدها درگیر عشق نامتعارف و پرفراز و نشیب می‌شود.
پس از این پدرو آلمادوار دست به ساخت فیلم «تربیت بد» می‌زند که احتمالن تأثیری‌ست که او از تربیت مذهبی‌اش در دوران کودکی گرفته است. این فیلم اکثرن در کلیسا می‌گذرد و به روابط جنسی نامشروع کشیش‌ها و کودک آزاری می‌پردازد. در این فیلم رگه‌های هیچکاکی دیده می‌شود که نشان‌دهنده‌ی علاقه‌ی پدرو آلمادوار به این کارگردان است. طراحی تیتراژ این فیلم ادای دین آشکاری به آثار هیچکاک است.
صعود به اوج با پنه‌لوپه کروز
پس از این فیلم آلمادوار دست به ساخت «بازگشت» و «آغوش‌های گسسته» را می‌سازد. دو فیلمی که پنه‌لوپه کروز در مرکز آن‌ها قرار دارد و به طور مشهود می‌توان شور و اشتیاق او را در این دو فیلم دید چراکه گویی کل درام حول شخصیت او شکل می‌گیرد. فیلم‌های فوق‌العاده پراحساس و مؤثر که پدرو آلمادوار را به اوج فیلم‌سازی در اروپا می‌رساند.
افول در سومین دهه‌ی فیلم‌سازی
هرچند که این دوران فوق‌العاده در دهه‌ی بعدی رو به افول می‌رود. آلمادوار در این دهه، آلمادوار فیلم کمدی بد و غیرمنسجم «خیلی هیجان‌زده‌ام» را می‌سازد که با وجود یادآوری آثار ابتدایی او، تأثیری بر مخاطب نمی‌گذارد و با واکنش سردی روبه‌رو می‌شود. پس از این تجربه‌ی ناموفق، او به یکی از حوزههای قدرتش برمی‌گردد و فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنیم» را با بازی آنتونیو باندراس می‌سازد.
در این اثر دغدغه‌ی اصلی آلمادوار، یعنی انسان بودن، را به صورت فیزیکی می‌بینیم و به آن پرداخته می‌شود. رنجی که نه فقط روحی، بلکه جسمیست. این فیلم بیشتر از آن‌که ملودرام مورد انتظارمان از آلمادوار باشد، فیلمی در ژانر تریلر محسوب می‌شود. اما به دلیلی ایدهی بسیار نامتعارف، جذاب و جسورانه‌اش می‌تواند که مخاطب را با خود همراه کند. «پوستی که در آن زندگی می‌کنیم» نیز از نبود انسجام رنج می‌برد و خرده داستان‌هایش نمی‌توانند یک کلیت واحد را شکل بدهند.
امید بازگشت به دوران اوج با خولیا
فیلم بعدی پدرو آلمادوار، به این امید که بتواند نظرها را به سوی خود جلب کند، اثری ملودرام است. نتیجه، فیلم «خولیا» است که با وجود دل‌نشین بودنش، چیزی به کارنامه‌ی کاری این کارگردان بزرگ اضافه نمی‌کند. اما کسانی که از سبک بصری پدرو آلمادوار لذت می‌برند، از این فیلم نیز خوششان خواهد آمد.
کوئنتین تارانتینو به روایت علی مسعودی‌نیا (بخش اول) | برهم‌زدن دوگانگی کلاسیک خیر و شر
حضور در کن با بازیگران مورد علاقه
حال پدرو آلمادوار در این دوره از جشنواره کن با فیلم «رنج و افتخار» حضور دارد که قرار است در بخش مسابقه نمایش داده شود. بسیاری معتقدند پس از تلاش‌های نافرجام این فیلم‌ساز مشهور اسپانیایی برای بازگشت به دوران اوج، این فیلم می‌تواند این اتفاق را رقم بزند. در این فیلم نیز پنه‌لوپه کروز که منبع الهامی برای آلمادوار محسوب می‌شود بازگشته و در این فیلم حضور دارد. خلاصه داستان و اطلاعاتی که از این فیلم درز کرده، نویدبخش آن است که با فیلمی به قدرت دوران طلایی این فیلم‌ساز روبه‌رو باشیم .
می‌توانید نسخه‌ی تصویری این ویدیوی تحلیلی را با کیفیت HD در سایت آرت‌تاکس مشاهده کنید …
شاید دوست داشته باشید
اندازه‌های خودم را می‌دانم | گفت‌وگوی خسرو نقیبی با سیروان خسروی دربارهی بازیگری
تریلر فیلم قهرمان | از تازه‌ترین فیلم اصغر فرهادی بیشتر ببینید
انتشار اولین تیزر از پشت‌صحنه‌ی«خائن‌کشی» همزمان با زادروز هشتاد سالگی مسعود کیمیایی
جدیدترین تریلر فیلم گزارش فرانسوی به کارگردانی وس اندرسون
تریلر فیلم من زلاتان هستم | درامی بیوگرافیک دربارهی زندگی زلاتان ابراهیموویچ
تریلر فیلم مرد آزاد / Free Guy | با بازی رایان رینولدز
سینماآرت
کلمه از کریر، تصویر از بونوئل | گفت‌وگوی ژان کلود کریر دربارهی بونوئل و آثاری که خلق کردند
برای اولین‌بار با زیرنویس فارسی اختصاصی ببینید: گفت و گوی ژان کلود کریر دربارهی مهم‌ترین آثاری که او را در تاریخ سینما جاودانه کرد
ژان کلود کریر فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر فرانسوی بود. او هم‌چنین در چندین فیلم نیز بازی کرد. او سردبیر مجله‌ی فمی بود و در سال ۱۹۸۱ عضو هیأت داوران فستیوال کن. کریر در تنها تلاشی که برای کارگردانی صورت داد، در سال ۱۹۶۹ فیلمی کوتاه ساخت که توانست با این فیلم جایزه‌ی ویژه‌ی هیأت داوران کن را از آن خود کند. او فیلم‌نامه‌نویسی را ادامه داد و در این مدت با کارگردانانی بین‌المللی هم‌چون فولکر شلوندورف، وین ونگ، هکتور بابنکو، پیتر بروک، ژان پل راپنو، میلوش فورمن، فیلیپ کافمن، آندری وایدا، پاتریس شرو، ژان‌لوک گدار، فیلیپ دو بروکا، برتراند تاورنیه، ژاک دری و ناگیسا اوشیما همکاری کرد.
با این حال کریر طولانی‌ترین همکاری را با لوییس بونوئل داشت. در ۹ فیلم‌نامه که شش تای آن‌ها به عنوان اثری از بونوئل ساخته شد. در این گفت‌وگو که به مناسبت درگذشت کریر برای نخستین‌بار با زیرنویس فارسی اختصاصی آرت‌تاکس منتشر می‌شود، او از «رؤیاهای بونوئلی» می‌گوید؛ طریقه‌ی سال‌ها همکاری مشترک با فیلم‌ساز افسانه‌ای.
در کنار گفت و گوی ژان کلود کریر ببینید:
پایان آقای نویسنده | ژان کلود کریر در ۸۹ساله‌گی درگذشت
Jean-Claude Carrière was a French novelist, screenwriter, actor, and Academy Award honoree. He was an alumnus of the École normale supérieure de Saint-Cloud and was president of La Fémis, the French state film school. Carrière was a frequent collaborator with Luis Buñuel on the screenplays of Buñuel’s late French films.
از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیشتر ببینید:
آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید
کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان
تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران
سینماآرت
در چهل سالگی فیلم «گاو خشمگین» ببینید: مرور لحظات خاطره‌انگیز یک فیلم کالت
زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس: به مناسبت چهل سالگی فیلم «گاو خشمگین» ساخته‌ی ماندگار مارتین اسکورسیزی با بازی رابرت دنیرو، لحظات ماندگار این فیلم کالت را مرور خواهیم کرد.
در چهل سالگی فیلم «گاو خشمگین» ببینید:
مرور لحظات خاطره‌انگیز یک فیلم کالت + حقایقی که شاید ندانید
«گاو خشمگین» یک فیلم اقتباسی‌ست بر اساس کتابی اتوبیوگرافیک. رابرت دنیرو اولین‌بار سر صحنه‌ی «پدرخوانده ۲» کتاب را خواند. از شیوه‌ی نگارش کتاب خوشش نیامد اما شیفتهی کاراکتر جیک لاموتا شد. همان موقع کتاب را به مارتین اسکورسیزی که سر صحنه‌ی فیلم «آلیس دیگر این‌جا زندگی نمی‌کند» به کارگردانی مشغول بود نشان داد و امید داشت او کارگردانی فیلم را قبول کند. اما اسکورسیزی چندبار از ساخت این فیلم شانه خالی کرد و گفت هیچ ایده‌ای ندارد که با این قصه چه کند!
اما چه شد که اسکورسیزی ساخت فیلم را قبول کرد؟ مارتی بزرگ در همان سال‌ها یک اوردز اساسی را تجربه کرد. نزدیکان اسکورسیزی تعریف می‌کنند از تمامی منافذ بدنش خون بیرون می‌زد و امیدی به زنده‌ماندنش نبود. با این همه به کمک رابرت دنیرو، اسکورسیزی به زندگی برگشت و اعتیاد را ترک کرد. حالا داستان جیک لاموتا برای مارتی رنگ‌وبوی شخصی گرفت. خودش می‌گوید: «هر بار که فیلم می‌سازید انگار در رینگ بوکس قرار دارید!»
اما ماجرا به همین سادگی‌ها نبود. کمپانی سازنده‌ی «گاو خشمگین» تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد «اینک آخرالزمان» فرانسیس فورد کوپولا گذاشته بود. فیلمی که در گیشه شکستی خورد و کمپانی سازنده را دچار بحران کرد. اسکورسیزی دو سال قبل در فستیوال ترابیکا تعریف می‌کرد ما در میانه‌های فیلم‌برداری بودیم و نمایندگان کمپانی پیش من و دنیرو آمدند. ما با شور و حرارت از پروژه حرف می‌زدیم و آن‌ها نگران بودند که چرا فیلم سیاه‌سفید است. در نهایت تمام حرف‌ها آن‌ها از ما خواستند که ادامه بدهیم. بعدن فهمیدم نمایندگان آن روز آمده بودند تا به ما بگویند این پروژه باید کنسل شود. شور و اشتیاق ما باعث شد سکوت کنند. «گاو خشمگین» این‌گونه خلق شد.
از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیشتر ببینید:
آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید
کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان
تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران
سینماآرت
یک قدم نزدیک‌تر به واقعیت: پشت صحنه فیلم «به سوی ستارگان» | Before & After Hollywood VFX Breakdown of Ad Astra
زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس: نگاهی به پشت صحنه و جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری در فیلم «Ad Astra / به‌سوی ستارگان» به کارگردان جیم گری و بازی برد پیت
یک قدم نزدیک‌تر به واقعیت
پشت صحنه جلوه‌های ویژه‌ی فیلم Ad Astra
به سوی ستارگان یک فیلم علمی-تخیلی ماجراجویانه‌ست که علاوه بر ستارگان فیلم مشهور، کمپانی‌های جلوه‌های ویژه‌ی بزرگی هم در کار دخیل بودن. ام‌پی‌سی، متد استودیوز، مستر اکس، وتا دیجیتال و اینداستریال لایت اند مجیک، چند نمونه از این کمپانی‌ها هستن که همه با هم‌دیگه همکاری کردن تا این سفر فضایی بیشتر علمی به نظر برسه تا تخیلی.
مستر اکس: کمپانی مستر اکس مسئولیت مهم اولین صحنه‌ی فیلم رو بر عهده داشت؛ جایی که برد پیت، مک‌براید، در مداری نزدیک زمین روی یک آنتن هشتاد هزار فوتی کار می‌کنه و یه جریان قوی مرموز، اون رو پرتاب می‌کنه. برای این نما، قسمتی از آنتن عظیم برای استفاده سر صحنه ساخته شد تا برد پیت بتونه حالت تعاملی داشته باشه. تیم جلوه‌های ویژه برای مواد مورد استفاده از ایستگاه فضایی بین‌المللی الهام گرفتن و به این نکته دقت به خصوصی به خرج دادن که این مواد اون بالا ممکنه دچار چه تغییراتی شن و در عین حال، سعی کردن حس و حال آینده رو حفظ کنن.
ام‌پی‌سی: برای تمام سکانس‌های بلند شدن و فرود، کمپانی ام‌پی‌سی تعداد زیادی از ویدیوهای ناسا رو بررسی کرد. تمرکز اون‌ها روی ابرهای گرد و غبار و دود انبوه بود تا شبیه‌سازی‌شون تا حد امکان به واقعیت نزدیک باشه. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، نورپردازی بود. روی زمین و داخل یک اتاق، نور خورشید نور مصنوعی و نور منعکس‌شده وجود داره، اما در فضا، فقط یک منبع نور بزرگ و مستقیم وجود داره، در حالی که ذرات هوایی وجود نداره که نور رو پراکنده کنن و تعداد کمی جسم هستن که بخوان موجب انعکاس نور بشن. تیم ام‌پی‌سی باز هم باید سراغ آرشیوهای ناسا می‌رفت تا بتونه نورپردازی واقع‌بینانه‌ای ایجاد کنه و همین‌طور اثر خاصی رو تشکیل بده که نزدیک نقاط روشن حالت حلقه‌ای ایجاد می‌کنه.
ببینید: معرفی اختصاصی آرت‌تاکس از فیلم «Ad Astra / به‌سوی ستارگان»
Before & After Hollywood VFX Breakdown of Ad Astra
Ad astra is a science fiction adventure film that not only boasts big name movie stars but also big name VFX houses. MPC, Method Studios, Mr X, Weta Digital, Industrial Light and Magic to mention just a few, all collaborated together to make this journey through space seem more science, than fiction.
از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیشتر ببینید:
آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید
کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان
تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران