مانند سال پیش، دنیای موسیقی را در سال ۲۰۱۹ می‌توانیم ناآرام و شلوغ بدانیم که ذائقه شنونده را دائمن تغییر می‌دهد. روزگار ناآرام هنر ناآرام می‌آفریند؛ گویی بار دیگر پا به دهه‌ی شصت گذاشتیم و از هنر آن دوران الهام گرفته‌ایم. برای دیدن بهترین آلبوم های موسیقی سال ۲۰۱۹ با ما همراه باشید:
بیلی آیلیش «وقتی همه می‌خوابیم، کجا می‌رویم؟»
آیلیشِ ۱۷ ساله در اولین آلبومش تمام وجوه را نشان می‌دهد: خنده‌دار، افسرده، عجیب و غریب، خشن، معصوم و … و خوشبختانه به نحو احسنت آهنگ‌هایش را ساخته. شاید در این آلبوم خبری از گیتار نباشد اما در باطنش، اثر راک اند رول بسیار خوبی است.
در کنار بهترین آلبوم های موسیقی سال ۲۰۱۹ ببینید: اد شیرن از ساخت ترانه‌ی shape of you می‌گوید
آریانا گرانده «ممنون، دوست‌پسر بعدی»
در کمتر از شش ماه پس از آلبوم قبلی‌اش، گرانده به شکل غیرمنتظره‌ای آلبوم بعدی را منتشر کرد اما کار او به هیچ وجه عجولانه و سرسری نیست. اگر ستاره‌های راک اند رول دهه‌ی۶۰، از پس تولید آلبوم‌های پشت سر هم بربیایند، چرا ستاره‌ی پاپ موفقی مانند گرانده در این کار موفق نباشد؟
در کنار بهترین آلبوم های موسیقی سال ۲۰۱۹ ببینید: به بهانه‌ی بیست‌وپنجمین سال‌مرگ کرت کوبین | همان‌طور که هستی بیا
لیزو «چون دوستت دارم»
لیزو، به عنوان یکی از ستاره‌های مدرن دنیای آراندبی، در آلبوم جدیدش توانسته ارزش تولیدی ساخته‌اش را به لطف اولین تولید استودیویی بالا ببرد و جسارت بسیاری در نوشتن آهنگ‌ها داشته باشد. نکته‌ی مهم این که به لطف ضبط آنپلاگد، صدای قدرتمند لیزو از تک آهنگ‌های موسیقی فراتر می‌رود.
مارن موریس «دختر»
سؤالی که در مورد جدیدترین آلبوم خواننده‌ی کانتری مشهور مطرح شده، این است: آیا اصلن می‌توان آن را یک آلبوم کانتری نامید؟ اما موریس با وجود تمایلش در حرکت به سمت و سوی پاپ در برخی آهنگ‌ها، توانسته با قطعاتی روح جنوبی خود را به نمایش بگذارد و شاید برای همین، می‌توان اثر جدید او را نیز در سبک کانتری دانست.
کارن او و دنجر ماوس «لاکس پریما»
همکاری غیرقابل انتظار این دو موزیسین منجر به خلق اثری ارکسترال و در عین حال سینث‌سایزر شده که یادآور آثار گروه دفت پانک است. با وجود تفاوت‌های سبکی، کارن او و دنجر ماوس توانستند به خوبی یک‌دیگر را تکمیل کنند و اثری بیافرینند که در عین آشنا بودنش، نوین است.
راکونترها «غریبه، به ما کمک کن»
بازگشت راکونترها بعد از ده سال، در عین یادآوری خاطرات گروه‌های کلاسیکی چون بیتلز و لنرد اسکینرد، سمت و سوی جدیدی به خود می‌گیرد. جک وایت، رهبر گروه، در بازگشتش گیتار را با چنان شدتی می‌نوازد تا ما به اعماق نوستالژی‌های قدیمی پرتاب نشویم. این آلبوم دقیقن همان آلبوم راک اند رول پرسروصدایی است که ۲۰۱۹ به آن نیاز داشت.
مارک رانسون «احساسات آخر شبی»
پس از موفقیت «فانک بالاشهری» و همکاری با لیدی گاگا در آلبوم «ستاره‌ای متولد شده»، این تهیه‌کننده‌ی موسیقی با گردهم‌آوری چندین خواننده، از جمله مایلی سایروس و کامیلا کابلو، آلبومی کم سر و صدا با ضرب آرام آفریده که با وجود خواننده‌های مختلفش، روحیه‌ای یک‌دست و کاملن قابل‌باور دارد.
در کنار بهترین آلبوم های موسیقی سال ۲۰۱۹ ببینید: لیدی گاگا و بردلی کوپر از ساخت آهنگ shallow می‌گویند
بروس اسپرینگستین «ستاره‌های غربی»
آلبوم‌های تکی اسپرینگستین، بیش از حد ساده بودند اما رشد او در دوران کهن‌سالی‌اش یادآور خاطرات فولک پاپ‌های دهه‌ی شصت است. آلبوم بی‌نقص نیست و شاید برخی حرف‌هایش تکراری باشد اما ترکیب لذت ناب و غیرمنتظره‌ی این آلبوم، آن را به راحتی در میان برترین‌های چند اثر اخیرش می‌گذارد.
ومپایر ویک‌اند «پدر عروس»
بازگشت ومپایر ویک‌اند پس از نیم دهه، و پس از فروکشیدن جو موسیقی ایندی راک و البته خروج یکی از اعضای کلیدی گروه، نشان داد که هنوز حرف‌هایی برای گفتن دارند. با افزایش گستره‌ی ژانری‌شان از پانک و آفرو پاپ به نمونه‌های کانتری، پروگرسیو و حتا تکنو، این آلبوم را تبدیل می‌کند به یک ماجراجویی بازیگوشانه
ویز بلاد «تایتانیک برمی‌خیزد»
سبک و سیاق خاص قطعات این آلبوم که به نظر به خود فیلم تایتانیک اشاره دارد، حسی دراماتیک و جدی می‌آفریند. با وجود المان‌های باروک پاپ که آلبوم را اشغال کرده‌اند، این صدای ناتالی مرینگ (همان ویز بلاد) است که او را از تمام منابع الهام احتمالی‌اش جدا می‌کند و نشان می‌دهد رهبر این کشتی چه کسی است.
سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر5 ماه پیش
سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر5 ماه پیش
تلویزیون17 ساعت پیش
سینمای ایران3 روز پیش
سینمای ایران2 ماه پیش
سینمای ایران6 روز پیش
سینمای ایران7 روز پیش
سینمای ایران3 هفته پیش