زیرنویس فارسی اختصاصی از آرتتاکس: تام هنکس برای بازی در فیلم روزی زیبا در محله توانست نامزد دریافت نقش مکمل مرد گلدن گلوب ۲۰۲۰ شود. در میز گرد هالیوودریپورتر، رابرت دنیرو، آدام سندلر و … به بررسی بازی او در این فیلم میپردازند.
در کنار تماشای میز گرد تام هنکس از تریلر فیلم روزی زیبا در محله دیدن کنید
مجری میزگرد: نقش کسی رو داری که شاید خوشبینترین انسان تاریخه. داشتن نقش کسی به همون مهربونی، کار سختتریه تا داشتن نقش یه آدم بد.
تام هنکس: هر دوشون یه غولن. صد البته آقای راجرز مثل یاگو نیست ولی هر کدوم اصول و مأموریت خاص خودشون رو دارن. داستان واقعی فیلم در مورد خبرنگارییه که نگاه خیلی بدبینانهای به آقای راجرز داره اما متوجه میشه اشتباه کرده و هیچ عامل مشوق نابهکارانهای در زندگی حرفهای فرد راجرز وجود نداشته. اون رو به عنوان یه مأموریت وزارتخونهای میدید. انگار به ترکیبی نگاه میکنی مثل مادر ترسا، کسی که در زمینهی فعالیتش، میخواد انسان خوبی باشه. آدم بدبین وارد صحنه میشه و میگه داری چی قایم میکنی، هدفت از این کارها چییه.
ولی در واقع ما فقط میخوایم به بیخانمانها سوپ بدیم تا بتونن روزی یه وعدهی غذایی گرم داشته باشن. پشت همچین چیزی باید دلایل بیشتری باشه ولی اینطور نیست. فرد راجرز مثل یه وزیر مقرر شده بود و اصولش رو هم بر پایهی این ساخت. هر چیزی که باعث میشد از زندگی روزانه و خروجیهای خلاقیتیش این بود که به مردم احساس امنیت بده و کاری کنه که انگار جزئی از چیز بزرگتری هستن که اینجا، بچههای دو یا سه ساله بودن ولی در صدها ساعت برنامههای تلویزیونیش هیچوقت کلمهی خدا رو به کار نبرد.
موقع فیلمبرداری کاپیتان فیلیپس تو یه قایق نجات بودیم. فیلمنامه لحظههای خیلی خوبی داشت که طی اون، ریچ فیلیپس در حالی که خورشید داشت غروب میکرد از پنجرهی قایق نجات به بیرون نگاه میکرد. به خانوادهش تو خونه فکر میکرد و این که آیا میبینتشون یا نه. وقتی نشسته بودیم با کسی که فیلمبردارمون بود، گفتیم این قراره لحظهی تأثیرگذاری باشه. دوربین رو توی امتداد دید توی پنجره میذاریم و خیلی خفن میشه. ولی بعد میری سر کار و میبینی از سوراخ توی پنجره خبری نیست. مقصودم از این حرف، این بود که نمیشه کاملن آماده شد. تنها کاری که از پست برمیآد اینه که اونجا باشی.
رابرت دنیرو: ازشون نخواستی یه سوراخ برات بسازن؟
تام هنکس: میدونی چی کار کردن؟ به نسبت، تجربهی کافی داشتم تا همچین کاری انجام ندم. «نمیتونستین بهم بگین قرار نیست پنجرهای باشه؟ چون یکی تو فیلمنامه نوشته قراره یه قایق با پنجره داشته باشیم.»
در کنار تماشای میز گرد تام هنکس ببینید:
مصاحبه با عوامل فیلم روزی زیبا در محله با حضور کارگردان و بازیگران
مجری میزگرد: مطمئنم این تمثیل رو شنیدین. «مردن آسونه ولی کمدی سخت» درست یا غلط؟
تام هنکس: اگر تو خونهای که تو حیاط پشتیش استخر ساختن بزرگ شده باشی، میتونی خندهدار باشی؟ فکر نکنم. چون در حالی بزرگ میشدی که هر زمانی که میخواستی، میتونستی آبتنی کنی. در نتیجه نمیتونی هیچکدوم از کمبودهای زندگی رو نجربه کنی تا بتونی تبدیلشون کنی به سلب شدن از چیزی.
ولی اگر این چیزها رو داشته باشی، تراژدی میتونی بسازی. آیا همهش از یه جور درد و نگرانی نمیآد؟ هر کسی میتونه این شکلی باشه.
تام هنکس: آره، باشه. مطمئن باش! از قدیم گفتن که کل قضیه یه کشمکشه و توی اون، پیروزی رو کسب میکنی. اگر بهش فکر کنین که یه چیزی بالأخره ما رو میکشه. ساعت سه صبحه و فقط خودت از یه چیز خاص خبر داری. برای چندین ماه میدونی که این صحنه رو قراره به این شکل اجرا کنی و ساعت سه صبحه. صدای هر چیزی ممکنه باشه. از خوندن پرندهها تا راننده تاکسیهایی که بوق میزنن. حالا تمام بار فیلم روی دوش تو گذاشته شد؛ خرابش نکن. بعد با خیال راحت میشینن و منتظر میشن. باید خودتو ببری توی نقش؛ باید. چه تراژدی باشه و چه کمدی.
مجری میزگرد: لحظهای هست که فکر کنی این یه تست یا یه مثاله؟
تام هنکس: بعضی اوقات ده بار در هفته اتفاق میافته
مجری میزگرد: تو یه فیلم با سالی فیلد نقش یه کمدین رو داشتی.
تام هنکس: درسته، پانچلاین.
آدام سندلر: برادران سفدی گفتن که بهت بگم عاشق پانچلاینن.
تام هنکس: واقعن؟
آدام سندلر: آره. زیاد میبیننش.
تام هنکس: برای بازی در نقش کسی که قراره بامزه باشه، تنها راهکار رفتن و نوشتن جوکهای خوب بود. کم و بیش شش تا اجرا داشتم که فقط تمام کارم این بود که روی ترامپولین بالا و پایین بپرم و اصلن درکش نمیکردم. ولی در نهایت گرفتمش.
در کنار تماشای میز گرد تام هنکس ببینید:
نقد فیلم روزی زیبا در محله از نگاه بنجامین لی
آدام سندلر: چون تمریناتت رو دیدم. وقتی تازه شروع کرده بودم به کمدین بودن تو کمیکاستریپ، تمرینات رو دیدم و اون زمان میاومدی و روی صحنه میرفتی. بری سوبل هم میاومد
تام هنکس: آره، من و بری با هم بودیم.
مجری میزگرد: کارش خوب بود؟
تام هنکس: اون شب که نه. اگر اجرای کمیکاستریپم رو دیده باشی، نه.
آدام سندلر: نه، چند بار دیدمت و کارت خوب بود. همه کمدینها از این که روی صحنه هیچ استرسی نداشتی و راحت بودی، دیوونه شدن. کاملن خودش بود.
تام هنکس: یه مقدار طول کشید که به اون مرحله برسم. بهترین توصیفی که میتونم بکنم اینه که باید خودتو تو نقش قرار بدی. سر سال سوم کالج وقتی داشتم کلاسهای بازیگری میگذروندم. ده نفر بودیم و همهمون تجربهی اجرای تئاتر رو تو هنرستان نیویورک داشتیم. معمولن به کمدینها نگاه میکردیم و میگفتیم: چهقدر خندهدار. میزان تلاشی رو که برای این جوک گذاشتن، میشه تحسین کرد. ولی یکی از تمرینها برای یه روز این بود که چهارشنبه قراره بیاین و چیزهای خندهدار بگین و همدیگه رو بخندونین. سکوت مطلق بود. هیچکسی خندهدار نبود و باید این وظیفه رو انجام میدادیم. برای همین کمدی سخته. چون سریعن به شکل غریزی میفهمی غذایی که جلوی مشتری گذاشتی خوبه یا نه.
از مجموعه تحلیلگران عصر ارتباطات بیشتر ببینید:
آرتتاکس را در تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید
کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان
تکتاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران