ترجمه‌ی اختصاصی از آرت‌تاکس: نقد فیلم Maleficent: Mistress of Evil / مالفیسنت: معشوقه‌ی شیطان از نگاه پیتر برد شاو، منتقد گاردین

دنباله‌ی مالفیسنت گروه بازیگران فوق‌العاده‌ای دارد. تنها آنجلینا جولی نیست که در این داستان اقتباس شده از زیبای خفته به عنوان جادوگر خبیث، مالفیسنت به نقش خود بازمی‌گردد؛ مالفیسنتی که در فیلم پیشین خباثت کم‌تری از او دیدیم و بدنام بودنش بیش‌تر به سبب بدنامی پادشاهان و اسطوره‌های سرزمینش بود.

در کنار نقد فیلم Maleficent: Mistress of Evil ببینید:

بازیگران مالفیسنت ۲ در برنامه زنده | میشل فایفر خبر از ساخت گریس ۳ می‌دهد

این‌جا ال فانینگ را نیز داریم که دوباره نقش آرورا را ایفا می‌کند؛ قهرمانی که در پایان فیلم قبل خصومت با مالفیسنت را کنار گذاشت و اکنون او را مادرخوانده‌ی خود می‌داند.

در کنار این دو، در این فیلم میشل فایفر در نقش ملکه اینگریث و رابرت لیندزی در نقش شاه جان، فرمانروایان این سرزمین و والدین شاهزاده فیلیپ نیز حضور دارند.

در کنار نقد فیلم Maleficent: Mistress of Evil ببینید:

آنجلینا جولی و ال فنینگ از فیلم مالفیسنت: معشوقه‌ی شیطان می‌گویند

سه پیکسی تمام دیجیتالی (ایملدا استاونتون، جونو تمپل و لزلی منویل) نیز از فیلم قبل حاضر هستند و چیوتل اجیوفور نقش کوتاهی به عنوان یکی از موجودات بالدار سرزمین مورس ایفا کرده؛ سرزمینی در مجاورت پادشاهی انسان‌ها که وطن مالفیسنت است.

اما واقعیت تلخ این است که با وجود تمام این ستارگان، مالفیسنت ۲ ضعف‌های متعددی دارد و روایتش تنها تا نیمه‌ی فیلم دوام می‌آورد. وجهه‌ی ترسناک و مخوف مالفیسنت اکنون نزول کرده و عصاره‌ی شیطنت ذاتی‌اش این بار در قالب معشوقه‌ی شیطانی توسط شخصیتی بدون پرداخت و صرفن شیطانی، از بدن او خارج می‌شود. در فیلم، آرورا برای ازدواج با شاهزاده فیلیپ، به همراه مادرخوانده‌اش نزد شاه جان و ملکه اینگریث می‌روند. اما برخلاف تصورات، این جشن و پایکوبی با حضور افتخاری آرورا و مالفیسنت به فاجعه می‌انجامد.

مشکل اصلی فیلم این است که کم کم همه‌چیز فرو می‌ریزد و منتهی می‌شود به سکانس نبردی نهایی که بی‌شباهت به آثار سینمایی مارول نیست. آنچه در آغاز، برخورد تضادهای شخصیتی با یکدیگر و بازی‌های جالب و بعضن خنده‌دار بازیگران بود به نبردی تمامن کامپیوتری منتهی می‌شود؛ مقابله‌ی ارتش‌های تمام دیجیتالی که در تلاش برای خلق سکانی‌های حماسی و پر زد و خورد هستند.

شخصیت جولی این بار جذابیت کم‌تری دارد و ترمیم‌های دیجیتالی انجام گرفته روی صورت او، بازی ضعیفش را حتا کم‌رنگ‌تر می‌کند. البته این به معنای آن نیست که جولی چیزی کم گذاشته؛ او در کنار فانینگ، تمام تلاش‌شان را برای ارائه‌ی اثری جدی می‌کنند ولی مالفیسنت کنونی، فیلم ناامیدکننده‌ای است.

پیتر بردشاو، منتقد گاردین

مترجم: محمد تقوی

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران