زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس:  ۲۵ سال پس از ساخت و اکران فیلم پالپ فیکشن به تماشای صحبت‌های کارگردان (کوئنتین تارانتینو) و بازیگران (جان تراولتا، اوما تورمن و ساموئل جکسون) درباره‌ی این فیلم می‌نشینیم.

فیلمی جنایی‌ در دنیای زیرزمینی هالیوود

کوئنتین تارانتینو: پالپ فیکشن فیلم جنایی‌یه که توی دنیای زیرزمینی هالیوود رخ می‌ده؛ بخش فیلم‌سازی‌ش نه، خود شهرش. سه داستان جنایی مجزاست ولی برای هر سه‌تاشون همون شخصیت‌ها وارد داستان شده یا خارج می‌شن. بنابراین آخر فیلم این احساس رو ندارین که سه‌تا داستان جداگونه دیدین. احساس می‌کنین یک فیلم دیدین با اجتماعی از شخصیت‌های مختلف. خیلی خنده‌داره که دائمن بین این داستان‌ها می‌چرخی.

اوما تورمن: تو این فیلم، به طور کلی به فیلم‌نامه وفادار موندیم. نوشته‌ی کوئنتین خیلی هوشمندانه و طبیعی‌یه. جملات رو برات تغییر می‌ده. هر چیزی که یه بازیگر معمولن می‌خواد انجام بده و اتفاقن درک به این زبان، باعث می‌شه وارد شخصیت بشی و می‌ذاره به سبکی که داره، نزدیک بشی.

در کنار تماشای صحبت‌های عامل پالپ فیکشن ببینید:

مصاحبه با تارانتینو | یک گفت‌وگوی متفاوت با کوئنتین تارانتینو درباره ی روزی روزگاری در هالیوود

ساموئل جکسون:  کوئنتین گفت این نقشو برای من نوشته. بنابراین از این شگفت‌زده بودم که قرار بود شخصیتی بازی کنم که توی فیلم، دیالوگ‌های زیادی داره و شخصیتش همچین عمقی داره و دچار دگرگونی‌های زیادی می‌‌شه. چیزی‌یه که هر بازیگری دنبالشه. چیزی که [کوئنتین رو] متفاوت می‌کنه اینه که خودش یه بازیگره و به بازیگرها چیزایی می‌گه که بازیشون کنن یا بگن که از دیدت.

کوئنتین تارانتینو: فکر کنم دو تا دلیل داره: یکی این که واقعن به شخصیت‌ها وصل شدن چون فیلم‌نامه رو دوست داشتن. دوم این که با دیدن سگ‌های انباری، فهمیدن کارگردان بازیگرمحوری هستم و به اجرا اهمیت می‌دم. پس برای شخصیت‌هایی که ایفای نقش می‌کنن، نمونه دارن و کسی هم هست یه مقدار با زبان بازیگری آشناست.

جان تراولتا: توانایی کوئنتین تو ترکیب کردن خشونت و خون‌ریزی با طنزه که خیلی خنده‌دارش می‌کنه. این، توانایی بالفطره‌ای‌یه که داره و فکر می‌کنم همه‌ی بازیگرهایی که انتخاب کرده کسایی هستن که اول به جنبه‌ی طنز شخصیت‌ها نگاه می‌کنن.

رقص مضحک دیسکو!

کوئنتین تارانتینو: هر وقت دیدم، تماشاگرا از فرط خنده غش می‌کنن. خب، این فیلم قطعن کمدی‌یه و قراره بخندونه. صحنه‌ها با همین هدف طراحی شدن. ولی در نهایت، چیزهایی هستن که خنده‌دار نیستن. صحنه‌هایی هست که باید جدی‌شون گرفت. اتفاقن، من همین رو در کمدی‌ها دوست دارم. دوست دارم وقتی تو کمدی، جوک پشت سر هم نیست و یه مواقع خودشو جدی می‌گیره.

ساموئل جکسون: همه یه جایی وجدان‌شون رو پیدا می‌کنن و در طول زندگی، این اتفاق چندین بار میفته. باید به اتفاقاتی که اطرافت میفته دقت کنی و همین جوری سرسری ازشون رد نشی. اتفاقاتی مثل این همیشه رخ می‌دن. جالبه، اولین بار که وارد این پروژه‌ شدم، تو ساختمونی که برای فیلم جان سخت بود، نشسته بودم. داشتم به اطرافم به کلی عکس نگاه می‌کردم و یه چیزی روی دیوار بود که از زمانی که دیدم، تو ذهنم حک شده. یه گفته‌ای بود به این شکل که مواظب باشین امروز پا روی پای چه کسایی می‌ذارین قبل از این که مجبور بشین به خاکسترشون بوسه بزنین. تو ذهنم این‌جوری شد: بنگ بنگ بنگ. همیشه تلاش می‌کنم با یه رفتاری رو داشته باشم همون‌طور که می‌خوام اون‌ها با من هم این رفتار رو داشته باشن از معمول‌ترین کسایی که وظیفه دارن تا خود کارگردان.

اوما تورمن: با آهنگ «آقای شنبه شب» با جان تراولتا روی زمین دیسکو با چراغ‌های رنگارنگ می‌رقصم. یه همچین اتفاقی خیلی مضحکه انگار با برت لنکستر بری مسافرت یا همچین چیزی. ایده‌ی کلاسیکی‌یه. نمی‌تونستم انجامش ندم.

جان تراولتا: بیننده‌ها دقیقن همون واکنشی رو دارن که من می‌خواستم که برای من به خاطر شخصیتی که تأثیرگذار باشه از کار انجام شده تقدیر می‌کنن و شخصن همینو می‌خواستم.

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران