زیرنویس اختصاصی از آرت‌تاکس: جان کرازینسکی ، کارگردان «یک مکان آرام» در استودیو Vanity Fair به بررسی جزءبه‌جزء یکی از سکانس‌های این فیلم پرداخته است

عمومن نام جان کرازینسکی را در کنار یک فیلم از ژانر وحشت مشاهده نمی‌کنیم اما به گفته‌ی خود او، زمانی که فیلم‌نامه‌ی معرکه‌ی فیلم، نوشته‌ی برایان وودز را خوانده‌، اقدام به ساخت این فیلم ترسناک کرده است. داستان فیلم در مورد یک خانواده‌ای‌ست که برای زنده ماندن باید در سکوت مطلق زندگی کنند.

“برای من، این فیلم در مورد خانواده‌س”

کرازینسکی در مورد داستان فیلم می‌گوید: «برای من، این فیلم در مورد خانواده‌س. یعنی برام فیلم ترسناک نیست، البته ترسناک که هست ولی برای من این مهم‌تر بود که روابط خانواده و فداکاری‌هاشون نشون داده بشه. این‌جا اتمسفری وجود داره که قوانین زندگی کردن در سکوت رو به خوبی نشون می‌ده چون در مورد یه خانواده‌س که مجبورن ساکت بمونن.»

در این سکانس مشخص می‌توان به تمهیداتی که کارگردان برای انتقال فضای حاکم بر خانه اندیشیده است، اشاره کرد. به طور مثال در این سکانس بچه‌ها در جال بازی مونوپولی هستند که تمامی قطعات آن برای جلوگیری از تولید صدا، گلوله‌های پشمی هستند. چرا که کاراکتر مادر ددر این داستان دوست دارد کاری کند که بچه‌ها حس کنند یک زندگی عادی را سپری می‌کنند، درحالی‌که به هیچ وجه این‌طور نیست.

او در مورد قوانینی که بر شدت صداهای خطرناک در فیلم گذاشته شده است، توضیح می‌دهد: «می‌دونستیم که قراره در این فیلم صدا مهم‌ترین نقش رو ایفا کنه. این همون چیزی‌یه که به فیلم شکل می‌ده اما با گذر زمان موضوع قوانینی شدن که وجود داشتن. این که کدوم یکی از صداهایی که می‌شنویم خیلی خطرناکن و کدوم‌‌هاشون نیستن. نمی‌شه در سکوت محض زندگی کرد و این رو می‌دونستیم و می‌خواستیم به مخاطب نشون بدیم که دارن سعی می‌کنن تا حد امکان سکوت رو حفظ کنن.»

“در این فیلم صدا مهم‌ترین نقش رو ایفا می‌کنه”

جان در مورد فیلم‌برداری و نورپردازی این کار می‌گوید: «می‌خواستیم فیلم خیلی زیبا و شبیه یه وسترن به نظر برسه. به فیلم‌هایی مثل آثار ترنس مالیک نگاه می‌کردیم. مثل روزهای بهشت و خط باریک سرخ با نگاتیو فیلم‌برداری کردیم. این کارمون دو تا دلیل داشت. این که نورپردازی باهاش خیلی زیبا می‌شه و میتونی تصمیم بگیری که گوشه‌ها چه‌قدر تاریک باشن تا صحنه‌ها رمز‌آلود و استرس‌زا بشه.» او در ادامه در مورد لوکیشن فیلم‌برداری می‌گوید: «همین‌طور می‌خواستیم کاری کنیم که مخاطب‌ها احساس کنن حضور دارن. بنابراین ایده‌ی فیلم‌برداری در مزرعه برای ما خیلی مهم بود. وقتی داشتم بازنویسیش می‌کردم این که لوکیشن مزرعه باشه برام خیلی مهم بود که نتونن راه خروج‌شون رو پیدا کنن. بنابراین مخاطب هم به همون اندازه احساس گیر افتادن می‌کنه.»