تورنتو ۲۰۱۹: نقد فیلم The Laundromat / خانه‌ی پول‌شویی از نگاه اوون گلیبرمن، منتقد ورایتی با ترجمه اختصاصی از آرت‌تاکس

خانه‌ی پولشویی سودبرگ درامی است که با ذهن شما بازی می‌کند. نه به خاطر داستان دقیق و رمزآلودش که  انتظارات مخاطب را دست می‌اندازد بلکه چون درام ژورنالیستی‌ای بر پایه‌ی واقعیت بوده که فساد اقتصادی را در دنیای امروز به نمایش می‌گذارد. این فیلمی است که برای تماشای آن باید کلاه تفکرمان را بر سر بگذاریم اما در عین حال می‌توان گفت سودربرگ فیلمی جذاب ساخته ‌است.

در کنار نقد فیلم The Laundromat ببینید:

تریلر فیلم The Laundromat / خانه‌ی پول‌‌شویی | بازگشت سودربرگ به سینمای جریان اصلی

این فیلم نت‌فلیکس، درباره‌ی رسوایی اسناد پاناماست و جزئباتی را بیان می‌دارد که پیش از این در رسانه‌ها گزارش نشده بود. این فیلم روابط بین شرکت‌های سوری را نشان داده که بسیاری از آن‌ها در جزایر استوایی واقع شده‌اند؛ جایی که بسیاری از سرآمدان مالی( شرکت‌ها، شهروندان ثروتمند و مجرمان) برای عدم پرداخت مالیات، داراییشان را در آن پنهان می‌کنند. (اگر سود شما از خرید و فروش اسلحه یا  قاچاق انسان به دست می‌آید بهتر است که پولتان را نامرئی نگه دارید.)

مشکل این‌جاست داستان باید به گونه ای روایت شده تا مردم احساس کنند یک فیلم واقعی می‌بینند نه نسخه‌ی مصور ۱۲ هزار کلمه‌ای از روی جلد مجله‌ی آتلانتیس. کاری که سودربرگ موفق به انجام آن شده است.

در کنار نقد فیلم The Laundromat از صفحه‌ی اختصاصی آرت‌تاکس برای جشنواره فیلم تورنتو ۲۰۱۹ دیدن کنید

.خانه‌ی پول‌شویی درامی آسان و در عین حال جدی است که تحلیل کنایه‌آمیزی از فساد در اختیار ما قرار می‌دهد. اسناد پاناما به مجموعه‌ای از اسناد گفته می‌شود که به وسیله‌ی یک روزنامه‌نگار از یک منبع ناشناس فاش شده و جزئیات بیش از دویست هزار خرابکاری اقتصادی را در شرکت پانامایی موساک فونسکا برملا کرد. دو بنیان‌گذار این شرکت، یورگن موساک متولد آلمان و شریک پاناماییش، رومن فونسکا، توسط گری الدمن و انتونیو باندراس به تصویر در می‌آیند. این دو، تنها روایت‌گران فیلم نیستند بلکه میزبانان مشتاق ما در توضیح مبانی پولشویی به حساب می‌آیند.

ما قدم به قدم وارد داستان می‌شویم. شخصیت نترس الن مارتین، زن زمخت اما دوست‌داشتنی آمریکایی با بازی مریل استریپ، زنی است که همسرش را  در تصادف قایق در دریاچه‌ی جرج از دست داده‌است. او متوجه می شود که قرار  نیست وجه بیمه‌ای که حق مسلمش بوده دریافت کند. علتش؟ شرکت قایق‌رانی قراردادی با یک شرکت بیمه‌ی ارزان بسته بوده که آن شرکت هم توسط یک شرکت دیگر خریداری شده است. درنهایت مشخص می‌شود که هیچ کدام  از این شرکت‌هاوجود خارجی نداشته و سوری هستند. الن پس از این که درمی‌یابد خانه‌ی‌ بازنشستگیش هم که قرار بوده در وگاس بخرد از پیش توسط گروهی روس خریداری شده، تصمیم می‌گیرد از کنه ماجراهایی که برایش اتفاق افتاده سر دربیاورد. این جاست که از این ماجراهای سوری پرده‌برداری می‌شود.

اوون گلیبرمن، منتقد ورایتی

مترجم: فائزه مجاهدطلب