جنگ سرد نخل طلای کن هفتادویکم را میگیرد؟
پاول پالیکوفسکی کارگردان لهستانی متولد ۱۹۵۷، فیلمسازی را با ساخت فیلمهای مستند شروع کرد؛ و در دههی ۹۰ میلادی برای مستندهای تاریخی و شاعرانهاش، بسیار مورد توجه قرار گرفت و جوایز بسیاری در جشنوارههای فیلم به دست آورد. از جمله: «سفر داستایوسکی»، کمدی-تراژدی جادهای که در آن رانندهی یک تراموا به همراه تنها بازماندهی فیودور داستایوسکی در کشورهای اروپای غربی سفر میکنند و از سلطنتطلبها و اشرافزادگان برای خرید یک مرسدس دست دوم تقاضای پول میکنند.
سال ۱۹۹۲ در اوج جنگ بوسنی، «حماسههای صربستان»، موفقترین مستندش را ساخت؛ با آرشیوی نایاب از راتکو ملادیچ، جنایتکار جنگی معروف به، قصاب بوسنی که به اتهام کشتار بیش از ۸ هزار مسلمان بوسنیایی به حبس ابد محکوم شد.
سال ۱۹۹۵ با فیلم «سقوط ژیرینفسکی»، جایزهی گریرسن را برای بهترین مستند انگلیسی به دست آورد.
«آخرین چاره»، اولین فیلم داستانی پالیکوفسکی بود . «تابستان عاشقانهی من» با بازی امیلی بلانت و ناتالی پرس نیز در بفتای ۲۰۰۵ و جشنواره فیلم ادینبورگ توجه منتقدان را جلب کرد.
بعد از ساخت «زن منطقهی ۵» با بازی ایثن هاوک و کریستین اسکات توماس، با فیلم «ایدا » علاوه بر جایزهی بهترین فیلم جشنوارههای ورشو، لندن و آکادمی اروپا، اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان ۲۰۱۵ را به دست آورد.
«ایدا» داستان دختر جوانیست که قبل از ادای سوگند برای راهبهشدن، میفهمد که خانوادهاش به دست آلمانها در زمان اشغال لهستان در جنگ جهانی دوم قتلعام شدهاند و برای یافتن مدفن خانواده و هویت خود راهی سفر می شود.
پالیکوفسکی امسال با فیلم «جنگ سرد» در بخش رقابت اصلی جشنوارهی کن حضور دارد، فیلمی شاعرانه دربارهی عشقی توفانی میان یک آهنگساز و یک خواننده، در اروپای دونیمهشدهی پس از جنگ. جنگ سرد که به شیوهی سیاه و سفید فیلمبرداری شده است پس از اکران در جشنوارهی کن نظر بسیاری از منتقدان را جلب کرد و برخی معتقدند در صف اول دوندگان به سمت نخل طلای ۲۰۱۸ قرار دارد.
سوای همهی نکات مطرحشده دربارهی «جنگ سرد»، منتقدان از بازی خیرهکنندهی «یوانا کولیگ» یاد میکنند و او را با ژان موروی فرانسوی مقایسه کردهاند.
ویدیوهای اختصاصی آرتتاکس از هفتادویکمین فستیوال کن | لینک تماشا