ترجمهی اختصاصی از آرتتاکس:نقد فیلم Underwater از نگاه بیلگه ابیری منتقد والچر به کارگردانی ویلیام او بنک و بازی کریستن استوارت، وینسنت کسل و …
نقد فیلم Underwater / زیر آب | بیباکتر از مدمکس
گاهی پرداخت شخصیتها بیش از آن چه که هست مهم به نظر میرسد. «زیر آب» با صحنهای ساکت، تنها صحنهی ساکت فیلم، آغاز میشود که در آن مهندس نورا با بازی کریستن استوارت متوجه عنکبوتی در حال حرکت روی سینک دستشویی سکوی حفاری عظیمی در زیر دریا میشود که او در آن مشغول به کار است. آنها جایی در درهی ماریانا، عمیقترین نقطهی اقیانوسهای جهان، هستند و نورا از جان عنکبوت میگذرد. احتمالاُ به این دلیل که او برای این جاندار مفلوک که همراه او در زیر زمین گرفتار شده دلسوزی میکند. این موضوع برای این که نورا را دوست داشته باشم کافی است.
در کنار نقد فیلم Underwater بخوانید:
نقد فیلم Marriage Story / داستان ازدواج | تو میتوانی کسی را دیوانه کنی
و سپس همه چیز به هم میریزد و این امر در باقی فیلم نیز ادامه خواهد یافت. یک ایستگاه زیر آبی که ما در آن قرار داریم بیرحمانه میلرزد، نورا شروع به دویدن میکند و دیوارها و سقفها و هر چیز دیگری فرومیریزد. آیا شکافی رخ داده، یک خطای فنی است، زلزله آمده یا کار یک هیولاست؟ چرا همهی اینها با هم نباشد؟ لذت اولیهی «زیر آب» همان نمایش اشتباه شدن همه چیز و تقلای نورا و گروهی از نجات یافتگان، از جمله فرماندهی آنها با بازی وینسنت کسل، برای یافتن مکانی امن است. آنها به این نتیجه میرسند که تنها امید آنها خروج از این ساختمان و پوشیدن لباس غواصی عظیم و جدیدی است که به آنها اجازه میدهد تا شش مایل زیر آب زنده بمانند و به آرامی از روی کف اقیانوس به سمت سکوی دور دیگری بروند. اوه، و بیرون کاملاُ تاریک است. اوه، و اکسیژن آنها در حال اتمام است. اوه، و آنها از شدت فشار در حال دیوانه شدناند. اوه، و انگار یک «هیولا» آن بیرون است. شاید بیشتر از یک هیولا. این فیلم گردآوری تمامی ترسهای شماست. از عمق دریا، از فضاهای بسته، از تاریکی و از موجودات عظیم ترسناک خزنده.
نگاهی به پشت صحنه فیلم Underwater | زیر آب با کریستن استوارت!
«زیر آب» ممکن است در ظاهر یک بازسازی از «بیگانه» به نظر برسد ولی این فیلم سکانسهای ترسناک را مانند «بیگانه» در قطعات کوچک و به شدت فشرده و هنرمندانه عرضه نمیکند. در عوض شما را با آنها خفه میکند. این فیلم بیرحم و حریص است و در زمان سکانسهای ترسناک بیباکی همهجانبهای از خود نشان میدهد. حتی هیولای فیلم نیز که یک کابوس بازودار لاوکرفتی اصیل است پیشرفت میکند: ابتدا یک شکل دارد، سپس شکلی دیگر و باز شکلی دیگر و در نهایت شبیه همه چیز میشود انگار که این موجود از وصله کردن تمامی چیزهایی که آن را به صورت غیر قابل تصوری چندش و تصورناپذیر میدانستید به وجود آمده است.
«زیر آب» را میتوان «مکس دیوانه: جادهی خشم» ژانر فاجعه در عمق دریا دانست ولی این فیلم بیباکتریست زیرا فاقد آن شعف انسانی یا تجملات تئاتری «مکس دیوانه» است. کارگردان ویلیام اوبنک حتی روی خیانتهای بیرغبت فیلم خویش در سطح احساسات نیز پا میگذارد: دیالوگهای گاهگاهی فیلم در صدای خرد شدن و کشیده شدن فلزها غرق میشود. فکر میکنم دو نفر از این شخصیتها عاشق یکدیگرند اما ممکن است اشتباه کرده باشم. بعضی شخصیتها جزئیاتی نیز دارند اما اندک است: یکی از افراد یک خرگوش عروسکی با خود حمل میکند. بعد از این که شخصیتی دیگر میمیرد (هشدار افشا: کسی در این فیلم میمیرد)، ما عکسی از دختر فوت شدهی او میبینیم.
بیلگه ابیری ، منتقد والچر
مترجم: پویا مشهدی محمدرضا
از مجموعه تحلیلگران عصر ارتباطات بیشتر ببینید:
کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان
تکتاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران