با ما همراه باشید

زیرنویس اختصاصی از آرت‌تاکس: در قسمت نخست این ورکشاپ درباره‌ی این حرف خواهیم زد: سختی ماجرا در نوشتن نیست. سختی واقعی، نشستن برای نوشتن است

 

چارلز بوکفسکی در این مورد که نویسنده چه چیزی باید داشته باشد، شعری سروده است:
«اگر از درون‌تان نشکفد
با وجود هر چیزی
انجامش ندهید
اگر بی‌توجه به قلب‌تان، ذهن‌تان و دهان‌تان و دل‌تان نیامد
انجامش ندهید
اگر باید چندین ساعت پشت مانیتور خیره باشید
یا روی ماشین تایپ‌تان خم شده باشید
در تلاش برای پیدا کردن واژگان
انجامش ندهید
اگر فکر کردن درباره‌ش کار سختی است
انجامش ندهید
اگر به مانند یک موشک از روح‌تان به پرواز درنیامد
اگر ثابت ماندن منجر به دیوانگی، خودکشی یا قتل می‌شود
انجامش ندهید
وقتی واقعن زمانش رسیده باشد
اگر انتخاب شده باشید
خودش انجام می‌شود
و باز هم مرتب انجام می‌شود
تا وقتی که بمیرید
یا آن در شما بمیرد
هیچ راه دیگری نیست
و هیچ‌وقت نبوده»

البته این شعر زیبای او در باقی شغل‌های خلاقانه از جمله کارگردانی، آهنگ‎سازی، نقاشی و حتی ورزش صدق می‌کند و دیدگاه رمانتیکی نسبت به تلاش‌های یک فرد برای خلق یک اثر دارد، اما با این وجود از پایه و به شدت در اشتباه است. تاریخ پر از خالقان نابغه‌ای است که خود به خود از درونشان نشکفتند. برخی از نویسندگان ماهر در عصر کنونی را درنظر بگیرید. از آرون سورکین که اعتراف کرده به طور دائم با سد نویسنده دست و پنجه نرم می‌کند تا جورج آر آر مارتین که به نظر نمی‌تواند نوشتن کتاب جدیدش را تمام کند و همین‌طور تارنتینو که در مورد سختی‌های زل زدن به یک کاغذ خالی صحبت کرده است. درحالی‌که فیلم جدیدش باید روی همین کاغذها شکل بگیرد. در نهایت می‌توان به رابرت مک‌کی، نویسنده‌ی کتاب «داستان، سبک و اصول فیلم‌نامه‌نویسی» که خودش را بزرگ‌ترین تعلل‌کننده‌ی دنیا می‌نامد.

برای ذهن‌های خلاق هرچه بیش‌تر در مورد هدف خلاقه‌ی خود هیجان‌زده‌تر باشند، پروژه بزرگ‌تر و رسیدن به آرزوها مهم‌تر می‌شوند. به همین دلیل سخت‌تر می‌توان نشست و انجامش داد. تله‌ای که بسیاری از نویسندگان داخلش می‌افتند، به طور معمول خودش را به شکل زل زدن به صفحه‌ی خالی نشان می‌دهد. دلیلش آن نیست که نمی‌خواهند بنویسند یا نمی‌توانند جزییات را روی صفحه پیاده کنند، بلکه تنها ایده‌ی خوبی ندارند که این اصلا موقعیت موقعیت خوبی نیست.

“آیا نویسنده‌ای هستید که نمی‌نویسد، نقاشی که نقاشی نمی‌کند، یا کارگزاری که ریسک نمی‌کند؟ پس قربانی مقاومت شده‌اید.”

استیون پرسفیلد می‌گوید: «رازی هست که نویسندگان واقعی می‌دانند و کسانی که وانمود می‌کنند از آن بی‌خبرند: بخش سخت قضیه نوشتن نیست. سختی واقعی، نشستن برای نوشتن است.» و او نیرویی را که ما را از نشستن بازمی‌دارد، مقاومت می‌نامد. پرسفیلد بیان می‌کند: «مقاومت مانعی است بین زندگی واقعی‌مان و زندگی‌ای که در ذهن‌مان داریم. بین ما و رؤیاهامان برای این‌که به کسی که می‌خواهیم تبدیل شویم و آن‌چه دل‌مان می‌خواهد خلق کنیم. آیا نویسنده‌ای هستید که نمی‌نویسد، نقاشی که نقاشی نمی‌کند، یا کارگزاری که ریسک نمی‌کند؟ پس قربانی مقاومت شده‌اید.» او ادامه ‌می‌دهد: «مقاومت را باید جدی گرفت و وجودی شیطانی است که بسیاری از آن شکست خورده‌اند. رؤیاها نابود شدند فقط به خاطر این که کسی تسلیم شد یا جرات شروع نداشت.»

برای همین ضروری است که مقاومت را بشناسیم و بتوانیم آن را شکست بدهیم. پرسفیلد توصیف زیبایی از مقاومت بیان می‌کند. به گفته‌ی او، مقاومت نامرئی و درونی است. ممکن است فکر کنید که دوستان، شغل، حیوانات خانگی یا اینترنت ما را از نوشتن باز می‌دارند اما این موضوع حقیقت ندارد. نیروی مقاومتی که ما را از سر و کله زدن با این چیزها وامی‌دارد و باعث تعلل در کارمان می‌شود، از سوی خودمان است. مقاومت، دشمنی خودساخته از نفس خود است که عموما به شکل تعلل دیده می‌شود. چون از دید منطقی راحت‌ترین کار ممکن گفتن جملاتی مانند « شروع می‌کنم، اما از فردا! » است. البته هدف مقاومت این است که همین حرف را تا دم مرگ تکرار کنید. برخی از دیگر نشانه‌های مقاومت، مصرف الکل و خوردن غذاهای چرب، شکر، نمک یا شکلات است.

“آیا می‌دانید که مشل اصلی‌تان چیست؟ پاسخ یک کلمه دارد: ننوشتن!”

پرسفیلد می‌گوید: « این کارها همیشه نشانه‌ی مقاومت نیستند اما اگر بعد از این‌ها احساس توخالی‌بودن و نارضایتی داشته باشید، احتمالن مقاومت دارید.» شما به شکل ناخودآگاه می‌دانید که اهداف بلندمدت‌تان را با لذت‌های مقطعی جابه‌جا کرده‌اید و مقاومت بر شما غلبه کرده است. آیا می‌دانید که مشل اصلی‌تان چیست؟ پاسخ یک کلمه دارد: ننوشتن! شما یک استعداد خدادادی دارید و در آن ماهر هستید ولی همه‌ی آن‌را دور می‌ریزید. مقاومت با خلق شدن درام در زندگی‌تان خودی نشان می‌دهد و شما خود را بی‌گناه می‌پندارید. زمانتان را به انتقاد از دیگران سپری می‌کنید و زندگی‌تان تبدیل به یک برنامه سوپ اپرا می‌شود. یا با منطق از کار دوری می‌کنید در حالی که اصلن شروع نکرده‌اید. یک هنرمند کارگر این رفتار را در زندگی‌اش نمی‌پذیرد چون مانع کار کردن اوست.

الخاندرو ایناریتو و مایکل مان درباره‌ی ریشه‌های تاریخی فیلم «از گور برخاسته» می‌گویند

قسمت اول | قسمت دوم | قسمت سوم

مقاومت می‌تواند کمک‌تان کند و شما را به سمت سرنوشت‌تان ببرد و وقتی از شروع یک کار خلاقانه می‌ترسید، مقاومت را ببینید. این ترس بدان معناست که باید کاری را انجام دهید. کاری که عمیقا عاشقش هستید. اگر عاشق پروژه‌ای نیستید که شما را وحشت‌زده می‌کند، هیچ‌چیزی احساس نمی‌کنید و هر قدر احساس رضایت بیش‌تری احساس کنید، به‌هنگام تمام کردنش احساس رضایت بیش‌تری خواهید داشت. مقاومت همیشه شما را به هدف واقعی‌تان جذب می‌کند.

برای افزودن دیدگاه کلیک کنید

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط:
ادامه مطلب
تبلیغات

سینماآرت

یک قدم نزدیک‌تر به واقعیت: پشت صحنه فیلم «به سوی ستارگان» | Before & After Hollywood VFX Breakdown of Ad Astra

پشت صحنه فیلم Ad Astra

زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس:‌ نگاهی به پشت صحنه و جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری در فیلم «Ad Astra / به‌سوی ستارگان» به کارگردان جیم گری و بازی برد پیت

یک قدم نزدیک‌تر به واقعیت
پشت صحنه جلوه‌های ویژه‌ی فیلم Ad Astra

به سوی ستارگان یک فیلم علمی-تخیلی ماجراجویانه‌ست که علاوه بر ستارگان فیلم مشهور، کمپانی‌های جلوه‌های ویژه‌ی بزرگی هم در کار دخیل بودن. ام‌پی‌سی، متد استودیوز، مستر اکس، وتا دیجیتال و اینداستریال لایت اند مجیک، چند نمونه از این کمپانی‌ها هستن که همه با هم‌دیگه همکاری کردن تا این سفر فضایی بیش‌تر علمی به نظر برسه تا تخیلی.

مستر اکس: کمپانی مستر اکس مسئولیت مهم اولین صحنه‌ی فیلم رو بر عهده داشت؛ جایی که برد پیت، مک‌براید، در مداری نزدیک زمین روی یک آنتن هشتاد هزار فوتی کار می‌کنه و یه جریان قوی مرموز، اون رو پرتاب می‌کنه. برای این نما، قسمتی از آنتن عظیم برای استفاده سر صحنه ساخته شد تا برد پیت بتونه حالت تعاملی داشته باشه. تیم جلوه‌های ویژه برای مواد مورد استفاده از ایستگاه فضایی بین‌المللی الهام گرفتن و به این نکته دقت به خصوصی به خرج دادن که این مواد اون بالا ممکنه دچار چه تغییراتی شن و در عین حال، سعی کردن حس و حال آینده رو حفظ کنن.

ام‌پی‌سی: برای تمام سکانس‌های بلند شدن و فرود، کمپانی ام‌پی‌سی تعداد زیادی از ویدیوهای ناسا رو بررسی کرد. تمرکز اون‌ها روی ابرهای گرد و غبار و دود انبوه بود تا شبیه‌سازی‌شون تا حد امکان به واقعیت نزدیک‌ باشه. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، نورپردازی بود. روی زمین و داخل یک اتاق، نور خورشید نور مصنوعی و نور منعکس‌شده وجود داره، اما در فضا، فقط یک منبع نور بزرگ و مستقیم وجود داره، در حالی که ذرات هوایی وجود نداره که نور رو پراکنده کنن و تعداد کمی جسم هستن که بخوان موجب انعکاس نور بشن. تیم ام‌پی‌سی باز هم باید سراغ آرشیوهای ناسا می‌رفت تا بتونه نورپردازی واقع‌بینانه‌ای ایجاد کنه و همین‌طور اثر خاصی رو تشکیل بده که نزدیک نقاط روشن حالت حلقه‌ای ایجاد می‌کنه.

ببینید: معرفی اختصاصی آرت‌تاکس از فیلم «Ad Astra / به‌سوی ستارگان»

Before & After Hollywood VFX Breakdown of Ad Astra

Ad astra is a science fiction adventure film that not only boasts big name movie stars but also big name VFX houses. MPC, Method Studios, Mr X, Weta Digital, Industrial Light and Magic to mention just a few, all collaborated together to make this journey through space seem more science, than fiction.

 

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

سینماآرت

سوال از شما، پاسخ از سورکین | آموزش فیلم‌نامه‌نویسی با آرون سورکین

فیلمنامه آرون سورکین

زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس:‌ در این ویدیو سوالات مطرح‌شده در رابطه با فیلمنامه نویسی و داستان‌گویی توسط آرون سورکین پاسخ داده می‌شود.

سوال از شما، پاسخ از سورکین
آموزش فیلم‌نامه نویسی با آرون سورکین

کلید نوشتن فیلم‌نامه‌نویسی در تمرکز روی چی‌یه؟ پیرنگ، شخصیت، دنیای داستان یا غیره؟

کلید اینه :در خلق درام نیت و مانع مهم‌ترین ابزارها هستن. یکی یه چیزی می‌خواد و چیز دیگه‌ای مانع‌شونه. یک مسأله‌ی دشوار در راهشه. تاکتیک‌هایی که شخصیت اصلی استفاده می‌کنه تا اون مانع رو رد کنه باعث خلق شخصیت‌تون می‌شه. چون قرار نیست به ما بگین این شخصیت کی‌یه، قراره نشون بدین این شخصیت چی می‌خواد. در این راه، پیروزی یا شکست‌شون مهم نیست.

ببینید: چه‌گونه حس مقاومت در نوشتن را از بین ببریم؟

اگر شخصیتی اقلیتی قراره بنویسیم که با هویت شما یکی نیست می‌تونیم این شخصیت رو از طریق خوش‌حالی‌هاش به جای درد فرضی‌شون تصور کنیم؟

بله می‌تونی. همون خونی که در بدن شماست، در بدن اون هم جریان داره. به عنوان انسان، همه‌مون این قدرت رو داریم که با هم هم‌دردی کنیم تا زندگی هم رو درک کنیم. به این شکل هر شخصیتی رو که می‌خوایم در یک موقعیت دراماتیک قرار بدیم. مهم‌ترین چیز در داستان شما قرار نیست گرایش جنسیتی یک شخصیت باشه یا رنگ پوست یا دین. مهم‌ترین چیز در داستان شما قراره نیت و مانع باشه. این شخصیت چی می‌خواد و چه چیزی سر راهشه. حدس می‌زنم اگر می‌خوای همچین داستانی رو بگی، برات مهمه که بدونی شخصیت چی می‌خواد و چه چیزی سر راهش جلوشو می‌گیره.

بهترین نکات برای نوشتن یک شخصیت منفی چی‌یه؟

سؤال خیلی خوبی‌یه. بهترین راهنمایی‌م اینه که نباید به‌شون به عنوان یه شخصیت منفی فکر کنی. تو نویسنده هستی و نمی‌تونی شخصیت رو قضاوت کنی. باید بتونی باهاش هم‌دردی کنی. چیزی رو در مورد اون شخصیت پیدا کنی که مثل خودت هم هست. بعد باید اون شخصیت رو طوری بنویسی که انگار دارن با خدا جر و بحث می‌کنن چرا باید برن بهشت.

 

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

سینماآرت

ویژگی‌های شاخص آل پاچینو در بازیگری چیست؟ | What Makes Al Pacino An Amazing Actor

آل پاچینو

زیرنویس فارسی اختصاصی از آرت‌تاکس:‌ در این ویدیو-مقاله نگاهی خواهیم انداخت به ویژگی‌های بازیگری آل پاچینو تا متوجه شویم چه چیزی او را به این اندازه شاخص کرده است.

ویژگی‌های شاخص آل پاچینو در بازیگری چیست؟

به طور معمول، اولین نشانه‌‌ی یک بازیگر توانا اینه که باعث می‌شن کارشون راحت به نظر بیاد. آل پاچینو در قالب هر نقشی کامل جا می‌افته. بازی اون همیشه خالصانه و به دور از اجباره. کاریزمای طبیعی اون باعث می‌شه تقریبن هیچ نقش اشتباهی براش وجود نداشته باشه و این به خاطر اینه که آل پاچینو فقط وانمود به بازی کردن نقش‌ کاراکترهاش نمی‌کنه، بلکه در تک تک اونا خودش رو پیدا می‌کنه.

شهرت پاچینو در دهه‌ی هفتاد سینما آغاز شد که بهش می‌گفتن هالیوود نوین و این دوره‌ای از فیلم‌سازی بود که «نقش مثبت» که پیش از این در فیلم‌های قدیمی‌تر جان وین پیدا می‌شد، از نظر محبوبیت در حال کم‌رنگ شدن بود. با تغییر طبیعت جهان حین و پس از جنگ ویتنام، بیننده‌ها، به خصوص در آمریکا، شروع به هم‌ذات‌پنداری با کاراکترهایی کرده بودن که به طور مطلق در جرگه‌ی خیر یا شر جا نمی‌گرفتن. از این رو، کاراکترهای کلاسیک پاچینو در دسته‌ای قرار می‌گرفتن که به کلیشه‌ و کاراکتر تکیه نمی‌کردن، بلکه روی هم‌دردی و درک افرادی با ابهامات اخلاقی که مورد سوءتفاهم قرار گرفته بودن تمرکز داشتن.

فارغ از این‌که مهارت ذاتی تا چه حد در نظر بیننده‌های دنیای بیرون مهم جلوه کن، بیش‌تر کار پشت صحنه انجام می‌گیره که اغلب حاصل سال‌ها و حتا دهه‌ها تلاشه. پاچینو کارش رو روی صحنه شروع کرد و به شدت تحت تأثیر نقش‌های تراژیک ویلیام شکسپیر بود. دور از ذهن نیست که پاچینو در شرایطی جذب مشهورترین کاراکترهاش و بازی نقش‌شون شد که درک عمیقی از شکسپیر و ملودرام‌های کلاسیک دیگر تئاتر داشت.

پاچینو تقریبن در تمام کارهاش پویایی و غیرقابل پیش‌بینی بودن ‌خارق‌العاده‌ای از خودش به نمایش می‌ذاره؛ به این معنی که می‌تونه نقش کاراکترهای آروم و فرهیخته‌ای رو بازی کنه که طی یک لحظه ناگهان از خشم فوران می‌کنن.

 

What Makes Al Pacino An Amazing Actor?

Academy Award winning actor Al Pacino has spent the past 5 decades wowing audiences with his incredible skills and technique. Using scenes from Scarface, The Godfather, The Irishman, Once Upon a Time in Hollywood, Stand Up Guys, and many more, Netflix Film Club has identified Pacino’s standout acting traits.

 

از مجموعه تحلیل‌گران عصر ارتباطات بیش‌تر ببینید:

آرت‌تاکس را در توئیتر، تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید

کیدتاکس Kidtalks.ir | کیدتاکس رسانه تصویری کودکان و نوجوانان

تک‌تاکس Techtalks.ir | اولین رسانه تصویری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

ادامه مطلب

محبوب‌ترین‌ها